Zucht van verlichting; de huizenprijzen stijgen minder

Het leken eind vorig jaar en begin dit jaar wel de Dolle Dwaze Maanden op de Nederlandse huizenmarkt. Als je op Funda een leuke woning zag en je wilde reageren, was je eigenlijk al te laat. Iemand had via via al van de woning gehoord en meteen een bod gedaan. Of de vraagprijs overboden. Inmiddels zitten we in iets rustiger vaarwater.

Het waren knotsgekke maanden, dat kunnen we wel stellen met huizenprijzen van bestaande woningen die maar bleven stijgen. En dan nog wisten fanatieke kopers, vooral in het westelijk deel van het land, de verkoopprijs te overbieden.

De prijzen van de bestaande huizen stijgen sinds het jaar 2013. Juni van dit jaar werd het hoogste punt bereikt. Vergelijken we dat met het jaar 2013 dan zaten de prijzen 38 procent hoger! Het aantal verkochte woningen daalde met bijna zestien procent ten opzichte van vorig jaar, zo meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Het blijft geen feest.

Het ging goed los op de huizenmarkt

Berekenende mensen zullen met de koop van een woning hebben gewacht, andere deden dat zeker niet. Vanwege de grote vraag en het mindere aanbod, ging het goed los op de huizenmarkt. Met name in de Randstad werden huizen overboden. Ze gingen als zoete broodjes.

Soms stonden meerdere geïnteresseerde met hun laptoptas met daarin hun laptop in de aanslag voor een koopwoning in de rij. Leek het te lukken met de koop (flink bieden), konden ze direct online een en ander regelen. Snelheid was immers geboden.

Gebeurde dat vaak? Het CBS geeft het antwoord. Bij bijna de helft van alle te koop staande woningen betalen kopers meer dan de vraagprijs, bleek uit cijfers van het CBS eind vorig jaar. “In 2014 zagen we vooral uitschieters naar beneden, mensen die fors onder de vraagprijs een huis kochten. Maar inmiddels liggen de extremen juist aan de andere kant,” vertelde Piet Hein van Mulligen van het CBS in die periode in een Telegraaf artikel.

Er werd bijna vijf procent meer geboden dan de vraagprijs

Om een doorsnee huis in Amsterdam in de wacht te slepen moesten kopers toen bijna vijf procent meer bieden dan wat de verkoper vroeg. In Haarlem, Almere en Utrecht konden ze er ook wat van. En in de gebieden rond deze steden gebeurde hetzelfde.

“Als je kijkt naar de tijd die het kost om een acceptabel bod te krijgen, heb je het eerder over dagen of weken,” vertelt Mulligen.

Hoe anders was het jaren eerder. Toen ging het om maanden. Je reed eens langs een woning met een bord te koop in de tuin. Soms zelfs per toeval, op een luie zondagmiddag als je fietsend met een rugzak op vol proviand de stad eens uitging.

Kijken, actie, kopen

Je had het er over, thuis. En fietste er met je familie nog maar een keer langs. Daarna volgde een afspraak, een kijk-halfuurtje en misschien nog wel eentje. Kom daar nog maar eens om. Daar kunnen moderne kopers zich niets bij voorstellen. Het is tegenwoordig kijken, actie, kopen. Maar inmiddels lijkt er dus even adem gehaald te kunnen worden.